Brandend verlangen
 |
| (De literaire canon van het Nederlandse lied, Heer Halewijn; s.d.) |
Is het schrijven van een boek
iedereen gegeven? Hoe begin je aan het schrijven van een boek? Hoe bepalen
schrijvers het thema van hun literair werk? Dit zijn vragen die we ons stellen
bij het lezen van een boek. Voor dit boek, Heer Halewijn, hebben Karel Verleyen
en Jan H. Verbanck zich laten inspireren door het mondeling overgedragen 14de-eeuwse
gedicht ‘Heer Halewyn’ ( Wandelklub
Halewijn, s.d.). Kort samengevat vertelt dit boek het verhaal van een gruwelijke
vrouwenmoordenaar, Heer Halewijn, die het koninkrijk van heer Cycou teistert
met zijn prachtig lied. Vrouwen smachten ernaar om de zijne te zijn. De ene
vrouw na de andere vrouw verdwijnt. Hier komt verandering in wanneer Reinhilde,
de dochter van heer Cycou, Heer Halewijn zijn lied hoort. Aangetrokken door de
ongekende gevoelens besluit ze op zoek te gaan naar deze gruwelijke vrouwenmoordenaar.
Hoe bouw je de structuur (Mooij, 1979) van een boek op? Ga je
chronologisch te werk of werk je met flashbacks? Karel Verleyen en Jan H. Verbanck hebben op een chronologische manier het boek opgebouwd. Daar zijn ze
behoorlijk goed in geslaagd. Het verhaal bevat vijf gebeurtenissen die bepalend
zijn voor het verdere verloop van het verhaal. Ten eerste krijg je de droom van
Reinhilde waarin ze droomt dat ze in het woud door takken omarmd is. Ten tweede
raakt ze betoverd door de stem en het lied van Heer Halewijn, waardoor ze naar
hem op zoek wil gaan. Ten derde ontmoet ze Heer Halewijn en leren ze elkaar beter
kennen. Reinhilde raakt echter geïntrigeerd door deze man. Ze is vastberaden om
te ontdekken wie hij echt is, waardoor ze besluit om hem te volgen tijdens één
van zijn nachtelijke wandelingen. Ten vierde komt ze tijdens die achtervolging
op een open plek terecht waar meerdere meisjes aan een boom opgehangen zijn.
Helaas wordt ze ontdekt en zal ook zij moeten sterven. Tot slot slaagt Reinhilde
erin om met een list haar eigen lot te veranderen en Heer Halewijn te doden. Juist
doordat alles logisch is opgebouwd en mooi op elkaar volgt, kun je als lezer
heel gemakkelijk het verhaal volgen.
Kunnen we ons als lezer herkennen
in een personage? Zit er voldoende diepgang in je personages of zijn ze eerder
oppervlakkig? Maken ze een psychologische ontwikkeling door? Dit zijn vragen
die te maken hebben met de emotivistische uitwerking (Mooij, 1979) van een verhaal. De auteurs geven op een aangrijpende
en fascinerende manier de gevoelens en worstelingen van hun personages weer. In
het begin van het verhaal voel je vooral de angst van de personages voor de
onbekende Heer Halewijn, maar voel je ook Reinhilde haar verlangen om naar hem
op zoek te gaan. In de rest van het verhaal wordt er vooral gefocust op de
innerlijke worsteling van Reinhilde tussen haar brandend verlangen naar Heer
Halewijn en haar verstand dat zegt dat hij een gruwelijke vrouwenmoordenaar is.
Uiteindelijk is het toch Reinhilde haar verstand dat wint van haar verlangens.
Karel Verleyen en Jan H. Verbanck
hebben met de chronologische opbouw en de diep psychische en emotionele
uitwerking van de gevoelens en de gedachten van hun personages de Nederlandse literatuur
een nieuwe parel bezorgd. Absoluut de moeite waard om te lezen.
Bibliografie
Meertens Instituut. (s.d.). De literaire canon van
het Nederlandse lied, Heer Halewijn. Opgehaald
van Nederlandse
liederenbank: http://www.liederenbank.nl/canon_top11.php?zoek=168
Mooij, J. (1979). De
motivering van literaire waardeoordelen. Opgehaald van dbnl:
http://www.dbnl.org/tekst/mooi0002moti01_01/colofon.htm
Verleyen, K., &
Verbanck, J. H. (1999). Heer Halewijn. Leuven: Uitgeverij
Davidsfonds/Infodok.
Wandelklub Halewijn.
(s.d.). Het lied van Heer Halewijn. Opgehaald van Wandelklub Halewijn:
http://www.wandelklubhalewijn.be/?page_id=120
